ON YILDIR HABER YOK RÜZGÂRDAN

                        –    k. celal için-

Biliyorduk koşar adım çocukları yoktu ülkemizin
Yoktu aptalları delileri ya da fahişeleri
Biraz canlı hücre kuru hezeran
Ara sıra ay uğrardı soframıza ara sıra ezan

Sen hayatı takmıştın kafaya ben şiiri
Oysa biraz çorba içiyorduk karlı bir akşamdan

Ey uçurtmaları kanatılan yaşlı çocuk
Ve içine edilmiş deniz gibi ağlayan
Elmasız elma bahçelerindeki yalnızlık
Öyle içi delik ve yufka bir şair oldun sonunda

ŞAHBENDER KORKMAZ