VAR
Şiir

VAR

Durgun su yalnızlığı
Birikmiş günlerden akamadığım
Çatlayan dudaklarında toprağın
Dara çekilmişim
Unutulmamış suçlarım
Bir ürpertiyi heceletiyor bana
Akşama dönüşme halindeyim
Kaldıramıyorum yere düşen bakışlarımı
Gecikmişim
Başımda onaramadığım gökyüzü
Dönüp duruyor gözlerimin içinde
Nasıl çıkılır bu sınavdan
Önceyi ve sonrayı bilmeden
Özümü huzura getirdim
Kanımda gülün ağrısı var
Saatlerin sarsıntılı yüzünde
Kalp atışlarım alın çizgilerim
Anlatamadığım duygular
Çöken bulutlar gibi
Issız yerlerimde beklettiğim güz
Geçmek kolay mı bu ufuktan
Dilimde
Beni düşkün eden hakikat
Yanmak mıydı doğru olan
Hala bilemedim
Uğunarak azalıyorum kendimden
Dünyanın tarihinden geçiyorum
Uzakların sonsuz derinliğine
Nefes nefese
Ruhumda bitirilmesi zor cümleler var

Var ve uzak olmanın gizeminde
Kıraç topraklarda bıraktığım ses
Kayıtlara geçmemiş
Anlam
Kırılan sözün içinde
Ellerime bakıyorum
Damarlarımın yeşil yollarına
Acısına sarılmış hayat
Cevapsız
Çığlık nöbetindeyim
Canım çekiliyor aklımda ölülerim var
Baş dönmeleriyle ağır
Uzun bir hayalden geçiyorum
Telaşlıyım üstelik
Karıncaların uzakta kalan bakışları var

HAYDAR ÜNAL

edebiyatkafe
Latest posts by edebiyatkafe (see all)

Bir cevap yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir